• Zagrożenia abiotyczne są związane z działaniem czynników przyrody nieożywionej, takich jak: silne wiatry, opady atmosferyczne (śnieg, grad), mróz - szczególnie ten pojawiający się późną wiosną lub wczesną jesienią), susza, wahania poziomu wód gruntowych, ...

• Zagrożenia biotyczne pochodzą od organizmów żywych. Chodzi tu o choroby drzew wywoływane przez grzyby i mikroorganizmy oraz uszkodzenia powodowane przez zwierzęta: bezkręgowce – głównie owady, ale także pajęczaki i nicienie oraz kręgowce – gryzonie, (w tym bobry) i ssaki kopytne (łoś, jeleń, daniel, sarna), ...

• Zagrożenia antropogeniczne wywołane działalnością człowieka. Są to wszelkiego rodzaju zanieczyszczenia środowiska, eksploatacja kopalin, przekształcenia powierzchni ziemi, urbanizacja, nadmierna penetracja lasów i wynikająca z tego ilość odpadów, pożary...
   

W ramach ochrony lasu leśnicy prowadzą działania:

1. Profilaktyczne, mające na celu zapobieganie masowemu występowaniu chorób i szkodników. Zaliczamy tu zabiegi hodowlane zwiększające odporność drzew, poprawę warunków bytowania zwierząt pożytecznych (głównie owadożernych) – płazów, gadów i ptaków.
    
2. Prognostyczne, które pozwalają przewidzieć z pewnym wyprzedzeniem pojawienie się zagrożeń.
    
3. Ratownicze, czyli bezpośrednie akcje eliminujące zagrożenie (na przykład zwalczanie szkodliwych owadów, gaszenie pożarów).
    

Obecnie do największych zagrożeń lasu, jako ekosystemu należą szkodliwe owady. Wśród nich można wyróżnić te, które nadmiernie uszkadzają nie tylko części zielone drzew, ale także korzenie młodych drzewek. Są to tzw. szkodniki pierwotne, których życie związane jest z żywymi i zdrowymi roślinami, a ich pojawienie się najczęściej trudno jest powiązać z działaniem innych czynników. Drugą grupę stanowią owady, które żerują na osłabionych już drzewach. Ich wystąpienie poprzedza zwykle jakiś inny czynnik. Najczęściej w przypadku szkodników wtórnych, mowa jest o kornikach żyjących pod kora drzew, które przyczyniają się nie tylko do całkowitego zamierania pojedynczych drzew, ale dużych powierzchni lasu.

Lasy w Polsce są szeroko udostępnione społeczeństwu. Leśnicy doskonale rozumieją, że są jedynie zarządcami majątku Skarbu Państwa, który jest im powierzony. Dlatego też wkładają wiele pracy i wysiłku w utrzymanie dobrego stanu zdrowotnego i wysokiej kondycji powierzonych im lasów. Bacznie obserwując las, leśnicy stoją na straży by nie dochodziło do synergicznego oddziaływania poszczególnych czynników szkodotwórczych, zwłaszcza tych związanych ze stresującymi warunkami biotopu.